|
16 / 4 / 1398برچسب:, :: 4 PM :: نويسنده : اميد
الو سلام منزل خداست؟
این منم مزاحمی که آشناست...
هزار دفعه دلم این شماره را گرفته است
ولی هنوز پشت خط در انتظار یک صداست...
شما که گفته اید پاسخ سلام واجب است
به ما که میرسد٬ حساب بنده هایتان جداست؟
الو....
دوباره قطع و وصل شد!
خرابی از دل من است یا که عیب سیم هاست؟؟؟
چرا صدایتان نمیرسد ؟کمی بلند تر٬
صدای من چطور؟خوب و صاف و واضح و رساست؟
اگر اجازه میدهی برایت درد دل کنم...
شنیده ام که گریه بر تمام درد ها شفاست!
دل مرا بخوان به سوی خود تا سبک شوم٬
پناهگاه این دل شکسته خانه شماست...
الو٬ مرا ببخش٬ باز مزاحمت شدم٬
دوباره زنگ میزنم٬ دوباره...
تا خدا خداست!
توی خلوت پر از همهمه که صدایی به صدا نمی رسه
اگه میتونی منو دعا بکن من که دستم به خدا نمی رسه
آسمونا ارزونی پرنده ها جای آسمونا یه قفس بده
همه ی دارو ندارمو بگیر هر چی بودمو دوباره پس بده
بازم هیچ راهی به مقصد نرسید من هزار ویک شبه معطلم
تا ته جاده ی دنیا رفتم و بازم انگار سر جای اولم
چرا دنیا با تمام وسعتش مرهمیبرای زخم من نداشت؟
پای هر چی که دویدم آخرش حسرت داشتنشو تو دلم گذاشت
سر رو شونه های سنگ روزگار قده این فاصله هق هق می کنم
دارم از ثانیه ها سیر میشم دارم از دوری تو دق میکنم
پشت خنده های مصنوعی ما دل به این بغض گلو شکن بده
روزگار سردمو ورق بزن دست مهربونتو به من بده
گم شدم توی شبی که خودمم شبی که خطهای فانوس نداره
منو با خودت ببر به روشنی آخه هیچکی مثل تو منو دوست نداره
هی...لک زده دلم واسه یه همزبون شیشه ی دل همه سنگ شده
میدونی دلیل گریه هام چیه؟آی..خدا دلم واست تنگ شدهنظرات شما عزیزان: 
 |
|||||||||||
تبادل
لینک هوشمند
